Sonsuz bir mavi gibi...

Bazen umut olmalisin, gokyuzu gibi sonsuz bir mavi gibi uzanmalisin, bazen huzur olmalisin, soguk kış günleri sırtımıza aldigimiz şal gibi ısıtmalısın, bazen iki çift kulak olmalısın, karşındakine akıl vermek yerine öylece onu dinleyen, bazen ortaya istenen bir tatli gibi tam ortasindan paylasmalisin tüm hüzünleri, acıları, dost olmalısın karşılık beklemeden sevmesini becerebilen ve yüreginde sicacik bir şevkat biriktirip bunu karşındakine sunabilen... O dostlar ki iyi ki varlar, onlara gökyüzüm sonsuz, yüreğim sıcacık... Mutlu Perşembeler...